De meeste studenten zien enorm tegen hun praktijkonderzoek op. Dit hangt samen met de omvang en een gebrek aan ervaring. Het is een beetje alsof je in een keer een caramel cheesecake moet bereiden, die ook nog eens beoordeeld gaat worden door een chefkok, terwijl je misschien twee keer in je leven een vanille cake gebakken hebt.
Er zit dus een heel groot gat tussen je ervaring, kennis en inzicht en wat ervan je gevraagd wordt. Tenminste tussen wat jij verwacht dat er van je gevraagd wordt. Maar voor een deel liggen die verwachtingen veel hoger omdat jij het geheel nog niet overziet. Met deze blog ga ik je helpen om het grotere plaatje te verhelderen.
Als ik jou zeg, een interview afnemen met iemand. Is dat iets waarvan je denkt: dat kan ik wel of dat kan ik niet? Voel het even.
Nou ga ik er eerlijk gezegd vanuit dat je voelt dat je dat kunt. Je hebt dit ook al vaker gedaan, niet waar?
Dus een interview afnemen is jouw vanille-cake. Dat is te doen. Ik wil je laten zien dat een scriptie dan meer op het niveau zit van een zo’n vanille cake waar ook chocola door heen zit. Iets uitdagender, maar het is geen caramel cheesecake.
Hoe ik naar een praktijkonderzoek kijk, is dat het er eigenlijk neerkomt dat je op een goed voorbereide manier interviews afneemt. Ik zal laten zien hoe ik dat bedoel en hierdoor zul je je ook een beeld gaan vormen van waar die hoofdstukken van een scriptie nou eigenlijk op neer komen.
Een praktijkonderzoek doen is dus op een goed voorbereide manier meerdere interviews afnemen.
- Die goede voorbereiding betekent dat je eerst uitzoekt wat je nou eigenlijk wil weten en waarom je die informatie nodig hebt, dus wat je ermee wil kunnen. Dit is waar de inleiding en probleemanalyse om gaan. Ook vallen hier je doelstelling en onderzoeksvragen onder.
- Vervolgens ga je voor die goede voorbereiding van je interviews van te voren literatuur doornemen over je wat je wil weten, waardoor je straks betere interviewvragen kan stellen dan je had gekund als je je onderzoek gelijk met de interviews zou beginnen. Relevante informatie uit literatuur voor jouw interviewvoorbereiding beschrijf je in het hoofdstuk theoretisch kader of literatuuronderzoek.
- Hierna ben je echt klaar om je interviews in de meest praktische zin voor te bereiden. Je gaat mensen uitkiezen, je gaat ze benaderen en je gaat met ze afspreken. Je maakt je vragenlijst. Hoe je die voorbereiding aanpakt of hebt gedaan komt in je methode.
Nu ben je op de helft. Wat je tot nu toe hebt gedaan in je scriptie zelf, is dat jij aan de lezer hebt laten zien hoe jij je hebt voorbereid op het afnemen van interviews.
Daarna mag je je interviews af gaan nemen. Dit heb je vaker gedaan.
De afronding van je scriptie komt eigenlijk erop neer dat je aan de lezer laat zien wat er voor relevants aan informatie uit je interviews is gekomen voor het beantwoorden van de onderzoeksvragen die je vooraf had opgesteld.
De eerste stap is dat je uit je interviews relevante informatie gaat filteren. De informatie die relevant is, is de informatie die je daadwerkelijk helpt om de vragen te beantwoorden die je vooraf had opgesteld. Dit wordt het analyseren van je interviews genoemd of de data-analyse.
Wat jij per vraag voor relevante informatie uit je interviews gefilterd hebt, beschrijf je in het resultaten hoofdstuk en je beschrijvingen illustreer je met citaten uit je interviews.
Wat er voor relevante informatie uit je interviews is gekomen, geef je nog een keer weer in je conclusies maar dan meer vanuit een overkoepelende blik. Dat betekent dat je geen details en citaten weergeeft, maar dat je eerder kort, per vraag, de belangrijkste inzichten noteert.
Die nieuwe informatie heb je niet voor niets verzameld. Je miste informatie en door die informatie te verzamelen hoopte jij een doel te bereiken. Nu tegen het einde van je onderzoek is het aan jou om gebruik te gaan maken van de nieuwe informatie die je hebt. Je gebruikt de informatie om een aantal ideeën te formuleren om het vooraf gestelde doel te behalen. Deze ideeën met onderbouwing vormen je aanbevelingen. Soms ga je ook al de uitvoering van een of meerdere ideeën wat verder voorbereiden. Dit vormt dan vaak je beroepsproduct, maar dat hoeft niet iedereen te doen.
Je sluit het proces af met een stukje reflectie. Zijn er bepaalde resultaten heel opvallend? Hoe zou dat komen? Is alles gegaan volgens plan of was er nog iets onvoorziens? Hoe heeft dit je onderzoek beïnvloed? Hoe kan je dit een volgende keer voorkomen? Dat soort dingen. Dit stuk reflectie wordt in een scriptie de discussie genoemd.
Dit was het totaalplaatje om je te laten zien wat een scriptie grofweg inhoudt, op een manier die je kunt vatten. Hierdoor zijn je verwachtingen hopelijk al iets realistischer geworden. Hoe meer je de moeilijkheidsgraad van een scriptie nu inschat als die van een vanille cake maken, hoe beter natuurlijk ;-)
Zelfs als je nu wat lichter over een scriptie denkt, dan zul je nog steeds de vraag hebben: maar HOE dan? Alle mini-stappen die jij te doorlopen hebt, kan ik ook per onderdeel in detail aan je uitleggen. Precies in de juiste volgorde, in simpele begrijpelijke taal, aangevuld met de juiste hulpdocumenten met stappenplannen en voorbeelden zodat afstuderen echt een piece of cake voor je wordt.
Klinkt dat interessant voor je? Kijk dan even naar mijn aanbod.
