Het is de normaalste zaak van de wereld om geen zin of motivatie te hebben om aan de slag te gaan met je scriptie. Toch moet dat ding uiteindelijk af, dus hoe ga je dan om met die weerstand die je ervaart?
Geen absolute must geen motivatie
Als dingen geen absolute must voor ons zijn, dan komen we als mensen heel moeilijk in beweging als het gaat om het zetten van oncomfortabele stappen die ons pas in de verre toekomst iets gaan opleveren. Hebben we toch een voornemen om iets nuttigs te gaan doen, dan voelen we weerstand. Die weerstand gaat NOOIT veranderen in motivatie zolang er intrinsiek geen enorme pijn ontstaat waardoor we vinden dat veranderen ECHT moet.
Als het gaat om scripties dan is die ECHTE pijn bijvoorbeeld:
- De opleiding houdt op te bestaan en als je dit collegejaar je scriptie niet inlevert dan moet je naar een andere onderwijsinstelling en moet je heel veel vakken opnieuw doen.
- Als je dit collegejaar niet afstudeert dan heb je dusdanig lang over je studie gedaan, waardoor je studielening niet omgezet gaat worden naar een gift.
- Als je binnen twee maanden geen voldoende krijgt voor je scriptie met dit onderwerp, dan ben je verplicht opnieuw te beginnen met een ander onderwerp.
Wachten tot er genoeg op het spel staat, heeft geen zin
Pas als je bang bent om heel veel te verliezen, kan het brein tijdelijk een slag maken van weerstand naar motivatie. Je wil dus nooit wachten tot de motivatie komt, want de motivatie komt pas als het eigenlijk al te laat is en die motivatie helpt je alleen om een serieus begin te maken aan een reis naar een bepaald resultaat. De motivatie zakt namelijk weer in zodra volgens je brein de zaken weer onder controle zijn en dan heb je weer gewoon het type weerstand te overwinnen zoals je die nu ook ervaart.
Wachten op motivatie heeft dus geen zin, maar je kan wel inspelen op de weerstand die je ervaart. De weerstand is eigenlijk een angst om pijn te ervaren, om iets oncomfortabels te moeten ervaren.
Oorzaak ontdekken van vermijden en uitstelgedrag
Het is goed om eens een stukje reflectie te doen en je zelf de vraag te stellen: Wat doe ik in de manier waarop ik werken aan mijn studie aanpak waardoor mijn brein hier een pijnassociatie bij heeft?
Het antwoord zal je verrassen.
Ik geef je wat hulpvragen zodat je de antwoorden krijgt die je ogen openen:
1. Wat zijn de omstandigheden voor mijn lichaam wanneer ik werk? Zit ik goed, is de temperatuur goed? Hoe voelen de omstandigheden?
2. Wat zijn de gedachten die ik heb wanneer ik werk? Hoor je kritische stemmetjes over dat je het niet goed doet of kraak je af wat je op papier zet? Hoe voelt dat?
3. Waar loopt het werken aan je studie meestal op uit? Blijf je uiteindelijk uren langer doorgaan dan je van plan was zonder op te schieten? Ben je uiteindelijk gefrustreerd? Vind je dat je uiteindelijk gefaald hebt? Hoe voelt dat?
4. Hoe manage jij je energie tijdens het werken? Geef je jezelf pauzes? Geef je je lichaam tussendoor wat beweging? Geef je jezelf iets te eten of sla je maaltijden over? Hoe voelt dat?
Je zult begrijpen dat als aan je studie werken keer op keer een negatieve ervaring is, dat je weerstand voelt om weer opnieuw aan de slag te gaan. Je oerbrein wil geen pijn en doet alles om je te beschermen van pijn.
Uitstelgedrag en vermijding aanpakken op oerbrein niveau
Wat als je nu ontdekt hebt dat je inderdaad geen aangename studie ervaringen voor jezelf creëert. Wat kan je dan doen?
Denk dan eens bij jezelf na hoe je een meer aangename studie-ervaring voor jezelf kan creëren. Wat hulpvragen:
1. Voelt studeren lichter voor mij als ik op een andere plek ga werken? Op wat voor plek dan?
2. Voelt studeren lichter voor mij wanneer ik kortere studiesessies maak dan ik nu doe? Hoeveel minuten voelt voor mij als een lage drempel tot ik een eerste pauzemoment mag?
3. Wat voelt aangenaam voor jou als het gaat om pauzes hebben? Heb je heel vaak even enkele minuten nodig om te bewegen? Werk je liever in een lang blok van twee uur en laat je daarna het werk echt een langere tijd helemaal los?
4. Wat heb je nodig om je energie tijdens je studiesessies te laten stromen of hoog te houden? Waar moet je jezelf meer van geven om te voorkomen dat alle energie in je hoofd zit en niet meer in de rest van je lichaam? En wat om te voorkomen dat je jezelf uitput? Wanneer en waarmee wil jij jezelf voeden tijdens een studiedag?
5. Wat zijn de manieren waarop ik mijzelf graag zou toespreken wanneer ik bezig ben en bijvoorbeeld ergens twijfel over heb of onzekerheid op voel komen? Wat voelt voor mij dan prettig en geruststellend om te horen?
6. Wat heb ik nodig om een studiesessie te kunnen beëindigen? Hoe kan ik mij ongeacht mijn precieze prestaties toch op een gegeven moment weer toestemming geven het werk los te laten? Wat voor woorden of beloning geven mij het signaal dat ik klaar ben voor vandaag en dat het oké is? Met wat voor richtlijnen kan ik mijzelf helpen te weten dat het echt genoeg geweest is voor vandaag?
Zoals inmiddels zult beseffen, ben je bij machte om zelf heel veel invloed uit te oefenen op hoe de ervaring van het werken aan je studie / scriptie voor je is. Jij mag er JOUW feestje van maken en daarbij mag je het echt TOTAAL anders doen dat de heersende standaarden. Die werken helemaal niet voor de meeste mensen en het is aan jou om jouw unieke werkende manier van werken te vinden.
Wanneer je oerbrein positieve associaties heeft bij werken aan je studie / scriptie dan zul je merken dat de weerstand die je ervaart ENORM afneemt!
In mijn boekje vind je meer handige tips gerelateerd aan uitstelgedrag en weerstand. Daarnaast ook hoe handige tips hoe je een scriptie veel efficiënter aanpakt. Je kunt hem hier downloaden.
