Het innerlijke spel van een scriptie schrijven en afstuderen

Als scriptieschrijver moet je opgewassen zijn tegen enorm veel. Daar is vaak te weinig aandacht voor. Dus ben jij of ken jij een scriptieschrijver, geef dan ook eens erkenning en respect voor al het innerlijke waar je als scriptie schrijver doorheen gaat om de route naar dat papiertje succesvol te doorlopen.

1. Omgaan met incompetentie

Je moet iets doen wat je nog nooit eerder gedaan hebt. Daarnaast moet het op een niveau zijn waar je nog nooit eerder aan hebt hoeven voldoen. Om je competent te voelen moet je iets heel vaak gedaan hebben. Ik voelde me na honderd scripties eindelijk competent. Feit is dus dat je als student door je scriptieproces moet navigeren met een gevoel van incompetent zijn. Je moet als ware de route uitvinden tijdens het wandelen. Je beweegt in een onbekende wereld. In het dagelijks werken komt dit tot uiting in gevoelens van angst, onzekerheid maar ook zelfkritiek wanneer je vindt dat je het in een keer goed moet doen.

2. Van getraind zijn in sprinten zonder training een marathon taak uitvoeren

Tijdens je hele studietijd tot nu toe ben je getraind in sprinten. Tijdens een vak lever je tussentijds opdrachten in. Soms heb je aan het einde van een vak een opdracht en meestal redde je het wel als je hier twee weken tot een week vooraf mee begon. Je bent gewend om op het laatste te sprinten en het dan te halen. Je bent dan getraind in het maken van korte sprints naar een eindresultaat. Nu is de situatie compleet anders. Een scriptie is meer als een marathon, en jij moet hem lopen zonder getraind te zijn in marathon-taken.

Het gevolg is dat je toch geneigd bent je onderzoeksopdracht als een sprint aan te pakken. Je stelt het uit om ermee aan de slag te gaan. Twee weken voor de deadline van je plan van aanpak raak je in paniek omdat je beseft dat dit echt niet haalbaar is.

3. Starten ondanks de weerstand

Studenten geven weleens letterlijk aan dat ze het gevoel hebben de Mount Everest te moeten beklimmen zonder een idee te hebben van de route. Toch MOET er begonnen worden met klimmen want anders kan de opleiding simpelweg niet afgerond worden. In de praktijk zal je brein het obstakel uit de weg willen gaan en je verleiden om je bezig te houden met meer comfortabele dingen. Maar omdat je toch MOET beginnen, moet je ook in staat zijn door je eigen weerstand heen te breken. In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat je stopt met uitstelgedrag en begint aan dat waar je eigenlijk zo tegenop ziet.

4. Bakken met kritiek ontvangen en doorgaan

Heb je iets gedaan, lever je het in voor feedback. Er staat zoveel commentaar dat je je afvraagt of er iets is wat je wel goed hebt gedaan. Je ervaart het als pijn, afwijzing en je voelt nog meer onzekerheid. En vanuit die ervaring MOET je dan toch weer verder.

5. Dealen met vage kritiek

In de commentaar ballonnetjes bij je werk, lees je: ‘?’, ‘???’, ‘Wat bedoel je hiermee?’, ‘Is dat zo?’, ‘Niet zo verwoorden’, ‘Hoofdzaken, bijzaken onderscheiden’, ‘Rode draad mist’, ‘Sneller tot de kern komen’. Je weet dat je iets niet goed hebt gedaan, maar het is je nog steeds niet duidelijk hoe je het dan wel goed doet. Het maakt je onzeker bij het verbeteren en dat gevoel blijft aanhouden tot je eindelijk weer nieuwe feedback krijgt waaruit blijkt dat je het nu wel goed gedaan hebt.

Het ligt niet aan jou

Lieve student, je gaat door een periode die niet makkelijk voor je is. De omstandigheden zijn niet ideaal voor je. Er is heel veel waar jij persoonlijk niks aan kan doen. Het zijn keuzes van je opleiding om andere dingen prioriteit te geven dan jou voor te bereiden op je scriptie. Het is geldgebrek van je onderwijsinstelling waardoor ze je niet van meer intensieve individuele begeleiding kunnen voorzien. Het is een te grote werkdruk voor je docent, waardoor deze geen ruimte heeft om je werk van meer uitgebreide feedback te voorzien.

Je zit dan ook in periode waarin je ontzettend veel kracht uit jezelf moet halen om door je afstudeerproces heen te navigeren. Gezien de omstandigheden is het geen gek idee om hier wat extra hulp bij te zoeken.

Als externe scriptiebegeleider heb ik bijzonder veel oog voor de persoonlijke kant van het afstuderen. Ik help je enerzijds door de inhoud van een scriptie heen te navigeren waardoor je tijdens je afstudeerperiode veel meer zekerheid ervaart over wat je moet doen en hoe je dat aanpakt. Anderzijds help ik je ook om de innerlijke kracht die je nodig hebt in jezelf te vinden en effectief te gebruiken. Hierdoor lukt het je om door te zetten en te ontspannen ondanks dat je te maken krijgt met innerlijke weerstanden, onzekerheid en vage feedback.

Dankzij deze manier van begeleiden, krijg je niet alleen je scriptie af, maar je groeit ook als mens. Dit betekent dat wanneer jouw scriptie en diploma straks op zolder liggen te verstoffen, jij in je dagelijks leven en loopbaan nog altijd je gevonden en getrainde eigen kracht benut.

Ik heb een nieuw afstudeertraject ontwikkeld en daaraan kunnen tien studenten meedoen voor een extra lage investering. Is het iets voor jou? Beoordeel het hier.