Vinden dat je het allemaal zelf op moet lossen
Aan de bel trekken, is niet echt iets voor mij. Dat voelt als zwak. Daarnaast zie ik altijd vrij goed wat er aan de hand is en weet ik dus al waar het mis gaat. Hierdoor heb ik ook bij voorbaat al een idee van waar de oplossing in zit. Hulp vragen lijkt dus niet nodig. Echter, het oplossen zelf lukt nog even niet. Daar zie ik teveel tegenop en ik stel het uit…
Ik heb maanden achter de computer gezeten om urenlang te typen terwijl ik niet meer in staat was om helder te denken. De oplossing zat niet in doorzetten. De oplossing zat in afstand nemen. Ik kwam in een stroomversnelling toen ik mijn probleem kenbaar gemaakt had bij mijn vader. Hij was bereid naast me te gaan zitten en voor mij te typen. Door hardop duidelijk te maken wat erop papier moest komen te staan, begon ik helderder te denken. In een later stadium heb ik alsnog zelf mijn scriptie herschreven omdat de schrijfstijl van mijn vader niet academisch was. Toch hielp het vragen van hulp om uit een patroon te komen waarin ik vast zat.
Er zijn meer studenten die hulp van anderen inschakelen. Daar heb je zelf als student niet zoveel zicht op, maar het gebeurt heel veel. Zelfs docenten raden studenten soms aan om een externe hulp in te schakelen en er zijn ook voorwoorden van scripties waarin ik als externe scriptiebegeleider openlijk bedankt wordt. Hulp is dus niet per definitie verboden.
Wat komt zoal voor? Hulp bij de vormgeving, teksten nakijken, teksten zakelijker opschrijven, producten professioneel uitwerken, bevriende docenten die inhoudelijk meedenken, externe scriptiebegeleiders om het onderzoeksproces te begeleiden, SPSS professionals inschakelen voor de statistieken.
Jij bepaalt wanneer de grens bereikt is met zelf doorploeteren, vast zitten en afgekeurd werk terug krijgen. Jij bepaalt ook wanneer de tijd teveel begint te dringen en je liever wilt investeren in hulp dan nog meer tijd kwijt zijn.
Als je grens bereikt is, schakel iemand in. En tien van de tien keer had je gewild dat je dit eerder gedaan had…
Want ook de student die na negen jaar studeren mijn scriptiehulp inschakelt heeft na 12 weken een complete scriptie. Maar hij had ook in 12 weken een scriptie gehad als hij vier jaar eerder bij me had aangeklopt.
Denk daarom ook eens na wanneer jij echt klaar wil zijn en hoeveel vertraging en bijkomende kosten jij acceptabel vindt. Ziet het ernaar uit dat je het niet redt, ga dan na met welke hulp je het wel zou kunnen halen.
Wil jij een keer dat iemand anders met je meekijkt en je gratis en vrijblijvend adviseert over je scriptie-inhoud en over hoe je het beter aan kan pakken? Maak dan een afspraak voor een gratis sessie. Hier vind je meer informatie.
